«Μια άλλη γιαγιά, κρατούσε μια καρφίτσα με το “Δ” του Δημοκρατικού Στρατού. Το χέρι της είχε “φάει” σφαίρες, τα κόκκαλά της είχαν σπάσει, είχαν όμως σχηματίσει μια παραμορφωμένη μπουνιά κρατώντας την. Αυτό είναι πίστη. Το είχε πει και η Κατίνα Λατίφη που ήταν και συγγραφέας, ότι δηλαδή «Μπορεί να χάσαμε, αλλά ήταν σαν να είχαμε κερδίσει». Δεν υπήρχε ήττα σε αυτό τον άθλο, πόσο μάλλον για τις γυναίκες που ήταν το ένα τέταρτο του Δημοκρατικού Στρατού. Μεγάλος και ένοπλος αριθμός».
Μια συνέντευξη του Αλέξανδρου Αριστόπουλου, συμμετέχοντα στην κινηματογραφική ομάδα "Συλλογική Μνήμη", όπου μεταξύ άλλων μιλά και για τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ "Καινούργιος Ουρανός: Οι γυναίκες στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας".
